Nieuwe gedragscode moet inkoopbeleid ABN AMRO nog duurzamer maken

Van koffiebonen tot laptops en van IT-services tot professionele schoonmaak: het aantal diensten en producten dat ABN AMRO inkoopt van leveranciers in binnen- en buitenland is omvangrijk en divers. Duurzaamheid weegt daarin steeds nadrukkelijker mee. De ge-update gedragscode voor leveranciers (supplier code of conduct) maakt nog duidelijker wat de bank belangrijk vind, zeggen Nelleke Hoffs (Sustainability Lead Procurement bij ABN AMRO) en Chyralene San-A-Jong (management consultant Procurement bij ABN AMRO). “We willen onze leveranciers prikkelen om te verduurzamen.”

De bank wil met de code de maatschappelijke impact van het inkoopbeleid verder vergroten. Waar zagen jullie kansen voor verbeteringen?

Nelleke: “We maken door de aanpassing van de code nog duidelijker wat ABN AMRO verwacht van haar leveranciers. Dat stond er al in, maar dat was niet altijd even concreet. Met een statement als ‘we vinden mensenrechten belangrijk’ is niemand het natuurlijk oneens. In de code staat nu concreter wat wij acceptabel vinden en wat we verwachten van de partijen waar we zaken mee doen.”

Chyralene: “De nieuwe code legt de nadruk op het intensiveren van onze inzet voor duurzaamheid en het beter weerspiegelen van onze maatschappelijke doelstellingen.”

Een code met meer concrete informatie dus?

Chyralene: “Ja, en in de code zijn meer subthema’s als maatschappelijke verantwoordelijkheid, ecologische duurzaamheid en diversiteit en inclusie toegevoegd.’”

Nelleke: “Rond het thema diversiteit en inclusie is bijvoorbeeld opgenomen dat dit niet alleen gaat over gender en geaardheid, maar juist ook over inclusie van bijvoorbeeld mensen met een handicap. Zo vinden we het belangrijk dat websites en platforms ook bruikbaar zijn voor mensen met een visuele, auditieve of cognitieve beperking. Zodat slechtziende en slechthorende medewerkers bijvoorbeeld beter met de bedrijfssoftware kunnen werken.”

De nieuwe code is ook beter op de aankomende duurzame wet- en regelgeving afgestemd. Hoe zien leveranciers dat terug?

Nelleke: “De code sluit grotendeels al aan bij de eisen van de Corporate Sustainability Due Diligence Directive (CSDDD). Die bepaalt dat banken binnen de eigen toeleveringsketen moeten weten waar sprake is van eventuele negatieve maatschappelijke impact op het gebied van mensenrechten of klimaat, om daar vervolgens actie op te ondernemen. We willen daar nu al samen met onze leveranciers op vooruit lopen. We hebben passages toegevoegd die ons helpen om de duurzame prestaties van leveranciers beter te monitoren.”

Hoe monitort de bank de duurzame prestaties van leveranciers?

Nelleke: “De nieuwe code omschrijft duidelijker welke informatie we van een leverancier verwachten, wat ons helpt bij de monitoring van het voldoen aan onze duurzaamheidseisen. Een voorbeeld zijn de arbeidsomstandigheden in onze toeleveringsketen. Zo verwachten we dat leveranciers hun activiteiten uitvoeren op een manier die structureel overwerk voorkomt. We ontvangen soms signalen dat leveranciers hun medewerkers dwingen om standaard in de weekenden te werken. Op basis van de afspraken in de code kunnen we vragen om openbaarmaking van de gemaakte overuren. De code geeft leveranciers de verplichting om dit te doen en vormt een grondslag om de dialoog te voeren.”

Chyralene: “Wat we hier vooral mee willen bereiken is dat een leverancier gaat nadenken over de arbeidsomstandigheden. En beseft dat dit niet acceptabel is volgens de normen die we met elkaar afgesproken hebben in de Code en mensen niet meer elk weekend laat werken. Zo kunnen we verandering in gang zetten.”

Nelleke: “Het is een balans tussen de realiteit en onze duurzame ambitie. Zo willen we het gebruik van conflictmineralen door leveranciers voorkomen (dit zijn grondstoffen als tin en goud die worden gewonnen in conflictgebieden en worden verkocht om de strijd te financieren, red). De realiteit is echter dat veel bedrijven nog niet in staat zijn de herkomst van alle materialen aan te duiden. Zodra we dit haalbaar achten nemen we het in de code op, waarbij we in de tussentijd met specifieke leveranciers in gesprek gaan over onze ambitie op dit punt.”

Als een leverancier nog niet kan voldoen aan de in de code opgenomen duurzaamheidseisen, neemt de bank dan afscheid?

Chyralene: “Een vraag die we veel krijgen. Dat is afhankelijk van de aard en waarde van de producten of diensten die leveranciers leveren, waarbij we vooral kijken naar welke duurzaamheidsrisico’s en kansen we zien.”

Nelleke: “De monitoring geeft ons een handvat om een dialoog aan te gaan met de leverancier. We willen hen niet uitsluiten, maar meenemen en ondersteunen in de verandering die we graag willen zien.”

Is dat ook de reden waarom de bank in de code leveranciers nadrukkelijk om feedback vraagt?

Nelleke: “Ja, ABN AMRO heeft veel kennis in huis over verduurzaming, zoals het respecteren van mensenrechten. Maar net als onze leveranciers zijn we aan het uitvogelen hoe het beter kan. We delen onze kennis met leveranciers en horen graag hun ervaring.”

Chyralene: “De verandering start door met elkaar in gesprek te gaan. Zo kunnen we samen de volgende stap zetten, en daarmee onze duurzame ambitie realiseren. Zodat we samen aan een positieve impact kunnen werken op de maatschappij en het milieu.”